Eerst repeteren. Our conductor Mark zette nog even de puntjes op de I.
Korte pauze, de eerste test met ieders persoonlijke nummer liep niet echt gesmeerd, dat moet beter in de USA als we voor iedere busrit alle belangrijke documenten gaan controleren. Wel grappige reacties : ik denk dat ik nummer 37 ben, of 35 of was het nu 36, of ik wacht wel tot iedereen geweest is en kijk wat er overschiet.
Ons farewell-concert gebeurde onder massaaaaaale belangstelling, alle stoeltjes mooi bezet, ook het balkon werd stormenderhand ingenomen, iedereen zocht naar het beste plekje. En, na een intense repetitie werd het compleet programma, jaja, alle stukken voor in Amerika uitgevoerd, inclusief de "encores". Op enkele kleine accidentjes na liep alles lekker, ongelofelijk dat een orkest zo kan klinken na amper 6 uur repetitie. Chapeau voor dirigent en muzikanten. (chapeau = hoedje af)
Na een welverdiend applaus vertrok iedereen (op de dorstigen na) moe maar voldaan naar huis, koffer pakken.
En dan morgen : stilte voor de storm, nu kan het niet snel genoeg gaan.
Tot donderdagmorgen 5u00 !!
PS : er stond een klein artikeltje over onze reis op de site van het Belang van Limburg (Maasmechelen intypen), nu nog in de echte kranten (het Belang van Limburg, het Laatste Nieuws....)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten